Kralj Stefan Radoslav je bio najstariji sin kralja Stefana Prvovenčanog. Po majci, vizantijskoj princezi Evdokiji, je bio u srodstvu sa carskom porodicom Duka, što je naglašavao u potpisu na svojim poveljama i na novcu koji je kovao. Kompletnu spoljnu politiku je bazirao na vezama sa tastom, epirskim despotom, kasnije carem, Teodorom Anđelom. Nakon bitke na Klokotnici, gde je Teodor Anđel doživeo težak poraz od bugarskog cara Jovana II Asena, kralj Stefan Radoslav ostaje bez moćnog zaštitnika. Srpska vlastela ga uskoro zbacuje sa vlasti, a presto preuzima njegov brat Vladislav. Radoslav napušta Srbiju, odlazi najpre u Dubrovnik, a zatim i u Drač, gde pokušava da pronađe saveznike za svoj povratak na srpski presto, ali pošto mu to ne polazi za rukom, vraća se u Srbiju gde se zamonašio i povukao iz aktivnog političkog života.
Kralj Radoslav je prvi srpski vladar koji je kovao novac. Po tadašnjim shvatanjima pravo na kovanje novca imao je samo car, i kovali su ga samo pretedenti na vizantijski presto – epirski, nikejski i bugarski car. Radoslav nije imao ni vojnu, a ni ekonomsku snagu da bi postao vizantijski car, a jedino po čemu se isticao među pretendentima je bilo njegovo poreklo – poslednji vizantijski car mu je bio deda.
Novac je kovao u srebru i bakru, po ugledu na vizantijski novac, tekstovi su na grčkom jeziku, a najviše podseća na novac Teodora Anđela. Zbog sličnosti sa novcem Teodora Anđela neki numizmatičari su pretpostavljali da je ovaj novac kovan u Solunu. Međutim, iskopavanjima u Rasu je pronađena kovnica u kojoj su se nalazili kalup, materijal za kovanje novca, kao i nekoliko novčića koji su bili otkovani samo sa jedne strane. Novac je čankast, tekst na novcu je Stefan kralj Duka, a poznata su četiri tipa novca (jedan kovan u srebru, tri u bronzi). Ukupno je poznato oko 100 novčića, od kojih se najveći deo nalazi u Narodnom muzeju u Beogradu.
Kovanja kralja Radoslava nisu imala uticaja na razvoj kasnijeg novčarstva na teritoriji Srbije.
No comments:
Post a Comment